"Η χορτοφάγος τίγρις"του Θεάτρου Αλκμήνη μας εντυπωσίασε και θελήσαμε να σας φέρουμε πιο κοντά με τους ταλαντούχους ηθοποιούς-που μας ενθουσίασαν .... Περνάμε στην ανάκριση ! Μείνετε συντονισμένοι ....

Περνώντας την Κατερίνα Αθανασιάδη απ΄τη μαγεία του χορού,στην αναβίωση της πιο ροκ δεκαετίας της ψυχής μας ... 1990 και φύγαμε για να γνωρίσουμε 

ένα "διαφορετικό" άγαλμα !

Από ηλικία τριών ετών ασχολούμαι με την τέχνη του χορού. Σε ηλικία σχεδόν 13 ετών άρχισα να συμμετέχω σε θεατρικές παραστάσεις της Royal Academy of Dance (RAD) και με πρωταγωνιστικό ρόλο την παράσταση «Ο Πέτρος και ο Λύκος» του Προκοφιεβ. Κατόπιν συνεχίζοντας της σπουδές μου στο σύγχρονο χορό ασχολήθηκα διεξοδικά με την τεχνική Graham ως μαθήτρια της Πέννυς Διαμαντοπούλου. Συμμετείχα ως χορεύτρια στις παραστάσεις που ανέβηκαν με την ομάδα της ανωτέρω χορογράφου, τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Επίσης συμμετείχα ακόμη σε δύο ομάδες χορού όπου ανεβάσαμε την παράσταση «discoteqe» και “three in the morning”. Σήμερα συμμετέχω στην μουσική μαύρη κωμωδία «Η χορτοφάγος τίγρης» στο χορευτικό κομμάτι της παράστασης με τον ρόλο του αγάλματος.

Η  ΚΑΤΕΡΙΝΑ  ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ  ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ...

Πρόκειται για μία πρωτοποριακή συνεργασία νέων καλλιτεχνών που προέρχονται τόσο από τους κύκλους του θεάτρου, της μουσικής και του χορού. Όλοι μαζί οι συντελεστές του έργου αναβιώνουμε τη δεκαετία του ’90 με τα μάτια και τις εμπειρίες του σήμερα. Στιγμές απόλυτου εκτροχιασμού τόσο σε συναισθηματικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο ζωντανεύουν και έρχονται επί σκηνής για να σοκάρουν, να προβληματίσουν και να εξιλεώσουν τελικά το κοινό. Αφορμή είναι το πάρτυ γενεθλίων του Μενέλαου Αναστασίου στο πολυτελές σκάφος του, που λέγεται «Βella Grecia”. Δίπλα του έρχονται και τον πλαισιώνουν πραγματικοί ρόλοι και προσωπικότητες απ’όλο το κοινωνικό φάσμα. Εγώ σε «ζωντανό» ρόλο του αυθεντικού αγάλματος του Ροντέν, άλλοτε ως κριτής ή επικριτής και άλλοτε με σατυρική διάθεση.

Ολη η παράσταση περικλείεται από τους ήχους και την μουσική που παίζουν ζωντανά η εξαιρετική πενταμελής ορχήστρα.

Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ...

Ο δικός μου ρόλος είναι αυτός ενός αγάλματος που όμως δεν μένει παθητικό στα πεπραγμένα. Ο λόγος που του λείπει αναπληρώνεται μέσα από τις κινήσεις του σώματος και από τις χορευτικές φιγούρες. Σε ορισμένες μάλιστα στιγμές είναι τόσο έντονος που η επικοινωνία είναι σχεδόν άμεση με το κοινό, πράγμα που φαίνεται από το ξεκαρδιστικό γέλιο των θεατών. Σε όλο το έργο το άγαλμα έχει έναν ρόλο κριτή που μπορεί να είναι ουσιαστικά και η πραγματική συνείδηση των θεατών. Η σύνδεση του αγάλματος με τον μπάτλερ ξεπερνά τα όρια του πραγματικού αφού είναι η συνείδησή του και η ψυχική ύπαρξη του.

Την παράσταση θα μπορούσα να την περιγράψω ως πρωτότυπη, τολμηρή, κωμική και τελικά εξιλεωτική. Ο θεατής που έχει βιώσει την δεκαετία του 90 είτε ως ενήλικας είτε ως έφηβος θα ανασύρει γρήγορα στην μνήμη του καταστάσεις και συμπεριφορές που σίγουρα έχει ζήσει μέσα στο σπίτι του ή στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Πάντα μέσα στον χρόνο υπάρχουν και πολύ καλές στιγμές που θα τις νοσταλγήσει. Το γέλιο που χαρίζει η παράσταση ξεκινά από ενοχικό και θα καταλήξει σε θεραπευτικό.

                            Επιμέλεια ρεπορτάζ :  Sigma Press  Office

SIGMA ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 9:38 μ.μ.