Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Albin Lesky : Ακόμη ένας λάτρης του Ελληνικού πνεύματος , δίνει ένα αριστουργηματικό έργο στο παγκόσμιο κοινό , για την αξία της κορυφαίας χώρας , της Ελλάδας μας !!!


Albin Lesky : Στα ελληνιστικά χρόνια σημειώνεται η τελευταία έκρηξη παραγωγής του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, που δεν είναι της ίδιας κλάσης με την προηγούμενη εποχή, όμως το υψηλό επίπεδο διατηρήθηκε με την εμφάνιση ιστορικών όπως ο Πολύβιος κι ο Πλούταρχος. 
Είναι άθλος πραγματικός η προσπάθεια να δαμάσεις ένα υλικό τόσο τεράστιο όσο αυτό που καλύπτει η απέραντη παραγωγή της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Ο καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Albin Lesky το επιχείρησε κι ήταν τέτοια η επιτυχία του εγχειρήματός του, ώστε η εργασία του να αποτελεί βασικό εγχειρίδιο για όσους θέλουν να έχουν μια συνολική εικόνα της λογοτεχνικής δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων. Μιας δημιουργίας που αποτέλεσε γεγονός μοναδικό στον παγκόσμιο πολιτισμό, καθώς οι Έλληνες πήραν όλα τα δημιουργήματα της ανθρώπινης σκέψης σε κάθε τομέα, στις τέχνες, στις επιστήμες, στις φιλοσοφικές αναζητήσεις και τα ανύψωσαν σε τέτοιο δυσθεώρητο επίπεδο, που προκαλεί παγκόσμιο θαυμασμό μέχρι σήμερα.
Κατά τον μεγάλο Αυστριακό φιλόλογο, όλα ξεκινούν με τον Όμηρο. Οι ειδικοί, με πρώτο τον Αριστοτέλη στην Ποιητική, έχουν αναλύσει την απλή δομή πρώτα πρώτα της Οδύσσειας: ένας άντρας που έμεινε πολύ καιρό μακριά απ’ την πατρίδα του σε μακρινό ταξίδι και που τον θεωρούσαν όλοι πεθαμένο επιστρέφει βρίσκοντας το πατρικό του κατειλημμένο, τη γυναίκα του τριγυρισμένη από μνηστήρες και παλεύει με όλο του το είναι να πάρει πίσω ό,τι του ανήκει. Η απλή αυτή υπόθεση δίνει την ευκαιρία στον μεγάλο ποιητή να ξεδιπλώσει μια έξοχη αφήγηση υπέροχων θαλασσινών περιπετειών, που φαίνεται ότι ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς στον αγλαό κόσμο της Μεσογείου. Η δομή της Ιλιάδας είναι διαφορετική και ξετυλίγεται έχοντας ως σταθερό κέντρο την τρομερή οργή του Αχιλλέα για την αδικία που έγινε εις βάρος του. Χιλιάδες συζητήσεις κι αναλύσεις ανά τους αιώνες έχουν προκαλέσει αυτά τα δύο ανεπανάληπτα έπη, από τα οποία ξεπήδησε όλη σχεδόν η αρχαία ελληνική πολιτισμική δημιουργία, στην οποία ο Όμηρος κυριαρχούσε σαν ίσκιος γιγάντιος. Οι γραμματικοί που επιμελήθηκαν τις αντιγραφές και τις αλλεπάλληλες επανεκδόσεις αυτών των επών μάς έχουν αφήσει έναν εκπληκτικό όγκο πληροφοριών.
Μια ακόμα συναρπαστική πτυχή της μελέτης έχει να κάνει με τη διάσωση όλων αυτών των έργων, που πέρασαν από σαράντα κύματα, αξιολογήθηκαν ξανά και ξανά, κάποια απορρίφθηκαν σύμφωνα με τους κανόνες και τις κρατούσες αντιλήψεις των διαδοχικών εποχών, ένας τεράστιος αριθμός χάθηκε στην πορεία κι άλλα σώθηκαν από σύμπτωση ή χάρη στη φιλομάθεια ανθρώπων καλλιεργημένων, εργατικών και χαλκέντερων, που έθεσαν ως σκοπό ζωής τη μεταβίβασή τους στις επόμενες γενιές.
Από τον Όμηρο περνούμε στην αρχαϊκή εποχή με κυρίαρχη μορφή αυτήν του Ησίοδου, ο οποίος έζησε βοσκός στα βουνά ώσπου τον πλησίασαν οι Μούσες, όπως αφηγείται ο ίδιος, κι απ’ αυτόν περνούμε στους λυρικούς ποιητές, με κορυφαίο εκπρόσωπό τους ίσως τον Αρχίλοχο. Με τους λυρικούς συμβαίνει το καταπληκτικό γεγονός που παρατηρείται και στα έπη του Ομήρου: σχεδόν απ’ το πουθενά εμφανίζονται δημιουργίες ασύγκριτης ποιότητας, που αργότερα δεν τις έφτασε κανείς. Οι Αλεξανδρινοί ένωσαν τους κορυφαίους της μονωδίας με τους χορικούς ποιητές στον «κανόνα των εννέα λυρικών», έχοντας ως συνδετικό στοιχείο τη χρήση έγχορδου οργάνου ή αυλού κατά την εκτέλεση και την παρουσία τους. Αργότερα, κατά την περίοδο του λεγόμενου ώριμου αρχαϊκού λυρισμού, ξεχωρίζουν οι εμβληματικές φυσιογνωμίες του Πίνδαρου από τη Βοιωτία και του Βακχυλίδη από την ιωνική Κέα.
Ο Σόλωνας, που αποτύπωσε τις πολιτικές του σκέψεις σε ιαμβικά και τροχαϊκά μέτρα, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τον συνδετικό κρίκο που ενώνει την ποίηση με το άλλο εκπληκτικό επίτευγμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, τη φιλοσοφική σκέψη. Η Μίλητος της Ιωνίας αποτέλεσε την πηγή απ’ όπου προήλθαν οι πρώιμοι φιλόσοφοι, όπως ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος κι ο Αναξιμένης, για ν’ αλλάξουν οριστικά τον ρου των διανοητικών διερευνήσεων, ακολουθούμενοι από την αινιγματική μορφή του Πυθαγόρα, έδρα των αναζητήσεων του οποίου αποτέλεσε η Μεγάλη Ελλάδα της Κάτω Ιταλίας. Το πεδίο της οντολογικής φιλοσοφίας που σηματοδοτεί το τέλος της αρχαϊκής εποχής κυριαρχείται από τις ιδέες του Παρμενίδη, του Ηράκλειτου και του Εμπεδοκλή από τον Ακράγαντα.
Ακολουθεί μια εκπληκτική πραγματικά περίοδος, ο χρυσός αιώνας, κατά τον οποίο η σκέψη και η πνευματική παραγωγή των κατοίκων αυτής της μικρής ευρωπαϊκής χερσονήσου έφτασε στο απόγειό της με αφετηρία το ιστορικό γεγονός της νίκης κατά των Περσών, ένα γεγονός μέγιστης σημασίας για τη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου πολιτισμού. Σ’ αυτή τη χρυσή εποχή της αρχαιότητας οι τέχνες, οι επιστήμες και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις έφτασαν στο υπέρτατο σημείο τους μέσα από σταθμούς εκπληκτικούς, όπως τα δημιουργήματα των τραγικών ποιητών, η απίστευτης ποικιλίας και βάθους παραγωγή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, ειδικά του δεύτερου, η ογκώδης και κρυστάλλινη ιστοριογραφική εργασία του Θουκυδίδη, που θεμελίωσε οριστικά τη σχετική επιστήμη, και οι λόγοι του Ισοκράτη, που καλλιέργησε τη ρητορική τέχνη με τέτοιον τρόπο, ώστε επηρέασε όχι μόνο την αρχαία ελληνική αλλά και την κατοπινή λαμπρή ρωμαϊκή περίοδο.
Στα ελληνιστικά χρόνια σημειώνεται η τελευταία έκρηξη παραγωγής του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, που δεν είναι της ίδιας κλάσης με την προηγούμενη εποχή, όμως το υψηλό επίπεδο διατηρήθηκε με την εμφάνιση ιστορικών όπως ο Πολύβιος κι ο Πλούταρχος. Την εποχή αυτή σημειώνεται εντυπωσιακή πρόοδος στις θετικές επιστήμες και γράφονται έργα όπως τα Στοιχεία του Ευκλείδη, το οποίο χαρακτηρίστηκε διδακτικό αριστούργημα και διδασκόταν στα σχολεία του προηγμένου κόσμου μέχρι πρόσφατα. Τότε εμφανίζεται κι ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς όλων των εποχών, ο Αρχιμήδης, ενώ η λογοτεχνική παραγωγή εξακολουθεί να εξελίσσεται χάρη στην καλλιέργεια ενός άλλου είδους, του επιγράμματος, που μας άφησε εξαίσια δείγματα.
Όλος αυτός ο θαυμαστός πλούτος παρουσιάζεται αναλυτικότατα στο βιβλίο του Albin Lesky με την παράθεση βιβλιογραφίας και επεξηγήσεων τόσο εκτεταμένων, που σπάνια βρίσκεται σε εργασίες αυτού του είδους. Μια ακόμα συναρπαστική πτυχή της μελέτης έχει να κάνει με τη διάσωση όλων αυτών των έργων, που πέρασαν από σαράντα κύματα, αξιολογήθηκαν ξανά και ξανά, κάποια απορρίφθηκαν σύμφωνα με τους κανόνες και τις κρατούσες αντιλήψεις των διαδοχικών εποχών, ένας τεράστιος αριθμός χάθηκε στην πορεία κι άλλα σώθηκαν από σύμπτωση ή χάρη στη φιλομάθεια ανθρώπων καλλιεργημένων, εργατικών και χαλκέντερων, που έθεσαν ως σκοπό ζωής τη μεταβίβασή τους στις επόμενες γενιές. Σημαντικό ρόλο στη διάσωση των εν λόγω έργων έπαιξε και η αποθησαύριση χειρογράφων σε χώρους όπως η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η οποία ιδρύθηκε στα χρόνια των Πτολεμαίων κι έφτασε να αριθμεί πριν από την καταστροφή της περί τους 700.000 τόμους. Ζοφερές στιγμές τα δημιουργήματα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας γνώρισαν τον Μεσαίωνα, όπου κινδύνεψαν να χαθούν οριστικά, και η διάσωσή τους οφείλεται σε ανθρώπους φωτισμένους, όπως ο πατριάρχης Φώτιος, ο Μάξιμος Πλανούδης, ο Θωμάς ο Μάγιστρος, ο Δημήτριος ο Τρικλίνιος, ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, ο Ιωάννης Ξιφιλίνος, ο Μανουήλ Χρυσολωράς κ.ά. Κι όπου η Ιστορία έπαιξε άσχημο παιχνίδι, καταδικάζοντας στη λήθη έργα σαν τις εκπληκτικές χαμένες τραγωδίες του Αισχύλου, ήρθε η ανακάλυψη των παπύρων στο αμμουδερό έδαφος της Αιγύπτου να δώσει μια αχτίδα φωτός, επιτρέποντάς μας ν’ αντικρίσουμε έστω κι από μια χαραμάδα που άνοιξε το μαγικό παρελθόν.
Η εργασία του Albin Lesky, ο οποίος παραιτήθηκε από κάθε συγγραφικό δικαίωμα και συνέβαλε τα μέγιστα προκειμένου να επιτευχθεί η ελληνική έκδοση, προσφέρεται για τους λάτρεις της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας, αλλά εξίσου και για όσους θέλουν να κατέχουν έναν πληρέστατο οδηγό για την περιήγηση σ’ έναν κόσμο όλο γοητεία. Είναι αποτέλεσμα εργασίας κοπιώδους ανθρώπων όπως ο Αγαπητός Τσοπανάκης, που ανέλαβε μαζί με τον τότε βοηθό του, Δ. Λυπουρλή, το απαιτητικό έργο της μετάφρασης του εκτεταμένου κειμένου από τη γερμανική γλώσσα, ενώ συνεισέφερε αποφασιστικά στη δημοσίευση ο αείμνηστος καθηγητής Ι.Θ. Κακριδής, πρόεδρος τότε της Επιτροπείας Δημοσιευμάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας
Συγγραφέας : Albin Lesky
Mετάφραση: Αγαπητός Γ. Τσοπανάκης
Εκδόσεις Δέσποινα Κυριακίδη
1.232 σελ.

            Eπιμέλεια  ρεπορτάζ  :  Sigma  Press  Office 
  • ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
  • ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ Facebook

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Item Reviewed: Albin Lesky : Ακόμη ένας λάτρης του Ελληνικού πνεύματος , δίνει ένα αριστουργηματικό έργο στο παγκόσμιο κοινό , για την αξία της κορυφαίας χώρας , της Ελλάδας μας !!! Rating: 5 Reviewed By: SIGMA ONLINE TELEVISION