Απλά συγκλονιστικές οι κορυφαίες ex.anima,πρωταγωνίστριες σε μια παράσταση που θα συζητιέται για καιρό !

Ήταν μια μοναδική εμπειρία η επαφή μας με την παράσταση

Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού!

Θελήσαμε αμέσως να μιλήσουμε με τα τρία υπέροχα και ταλαντούχα κορίτσια,

που αποτελούν την ομάδα ex.anima ...

Η αλήθεια είναι ότι η γνωριμία μας μαζί τους,μας έφερε μπροστά

στις ευθύνες όλων μας ,για μια κοινωνία που οφείλει να παλέψει ...

Γνωρίστε τις κι απολαύστε μια παράσταση,που πραγματικά

θα σας μεταφέρει στην κυριολεξία αλλού ...

====================================================================

~Τα εγκλήματα ενός ανθρώπου καλύπτονται μέχρι και σήμερα ..Ποιος ο στόχος, ο ουσιαστικός στόχος όμως αυτής της παράστασης.

Μαίρη Ξένου: Δεν είναι ένας ο στόχος μας γι’ αυτήν την παράσταση. Όμως ο πυρήνας όλων αυτών είναι η πίστη μας πως για ό,τι κακό ή καλό συμβαίνει έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης, οι πράξεις μας είναι ντόμινο. Δυστυχώς, το κακό υπάρχει μέσα μας, όπως υπάρχει και το καλό. Ζητούμενο θα πρέπει να είναι η προσπάθεια καθενός, η σκοτεινή πλευρά μας να μην καλύπτει το φως.

Βασιλική Κούλη: Δεν θα μπορούσα να πω πως ο στόχος της παράστασης αυτής είναι ένας. Η αφύπνιση, η αναζήτηση της πραγματικής αλήθειας και η κατανόηση πως η συγκάλυψη των εγκλημάτων που συμβαίνουν γύρω μας, μας κάνουν αυτομάτως συνένοχους είναι όμως μερικοί από αυτούς.

Μαρία Τσομπανάκου: Αναλαμβάνοντας αυτό το δύσκολο έργο αντιληφθήκαμε πως ένας από τους βασικούς στόχους ήταν να καταφέρουμε να μεταφέρουμε στο κοινό αυτό που βιώσαμε και εμείς διαβάζοντας το. Αυτό που έχει ανάγκη να πει ο ρόλος είναι για την ευθύνη μας για όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβούν.

~Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε.

Μαίρη Ξένου: Θ’ απαντήσω αναφέροντας κάποιους στίχους από το έργο: «Η αγάπη μπορεί να ανθίσει και τα καρβουνιασμένα ξύλα, η αγάπη μπορεί να ξεπεράσει το θάνατο μας, η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει… ». Χωρίς αυτήν τίποτα δεν μπορεί να έχει νόημα, εάν δεν προσπαθήσουμε να της δώσουμε την αξία που της πρέπει, εάν δεν ανοίξουμε τις καρδιές και το μυαλό μας και να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον δεν θα καταφέρουμε ποτέ τίποτα.

Βασιλική Κούλη: Άνθρωπος… τόσο περίεργα όμορφο δημιούργημα. Φτιαγμένος και ικανός για να κάνει το καλύτερο και να προσφέρει ευτυχία, αλλά και πλασμένος τόσο σύνθετα ώστε να φέρει τη μεγαλύτερη δυστυχία και να προκαλέσει τον πιο οδυνηρό πόνο. Στον άνθρωπο, λοιπόν, πιστεύουμε που αν γεμίσει με αγάπη, τότε ναι μπορούν να γίνουν και θαύματα. Άλλωστε πόσο χαριτωμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος...

Μαρία Τσομπανάκου: Έστω και για μια στιγμή αν νιώσουμε πόσο κακό κάνουμε και σε εμάς τους ίδιους με αυτήν την αδιαφορία που κουβαλάμε μέσα μας πριν ακόμα γεννηθούμε, αν αποτινάξουμε όσα μας κρατάνε πίσω ως ανθρώπινο είδος ήδη θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα.

~Σκηνές σκληρές, ακατάλληλες. Πως τις αισθανθήκατε απ΄τις πρόβες και ποιες οι αντιδράσεις του κοινού.

Μαίρη Ξένου: Στη διαδικασία των προβών προσπαθώ να διαλύομαι βρίσκοντας τον εαυτό μου. Εάν δεν γίνει, αυτός που πληρώνει να δει μια παράσταση δεν έχει λόγο να το κάνει, αυτό έχω καταλάβει εγώ από την μικρή μου εμπειρία. Με πληρώνεις για να θυσιάσω ένα προσωπικό μου κομμάτι που δεν μπορείς να θυσιάσεις εσύ. Η Λ είναι ένας ρόλος γεμάτος πόνο και φυσικά από τις πρώτες κιόλας πρόβες ήταν αρκετά όμορφη αλλά και επώδυνη διαδικασία. Όσο για τις αντιδράσεις του κοινού ήδη από τις πρώτες παραστάσεις αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι ο ίδιος άνθρωπος μέσα στη μιάμιση ώρα μπορεί να περάσει από διάφορα στάδια: Από το να θέλει να φύγει μέχρι να γίνει ένα με τη Λ.

Βασιλική Κούλη: Είμαστε συνηθισμένοι στη βία. Ακούμε, βλέπουμε αλλά δεν αντιδράμε. Είμαστε συμβιβασμένοι. Από τις πρόβες αλλά ακόμα και τώρα στις παραστάσεις δυσκολευτήκαμε να δεχτούμε την τόση βία που υπάρχει μέσα στο κείμενο του κ. Θανάση Τριαρίδη, αλλά την δεχτήκαμε πιο εύκολα από όσο θα έπρεπε. Ο κόσμος ακόμα πιο δύσκολα! Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι αποπνικτική από ένα σημείο και μετά, αλλά αυτός ήταν και ο στόχος μας.

Μαρία Τσομπανάκου: Από τις πρώτες αναγνώσεις νιώσαμε την δύναμη του κειμένου. Οι πρόβες αν και ευχάριστες είχαν έναν χαρακτήρα αυτομαστιγώματος για εμάς. Όταν αντιλαμβάνεσαι πόσα λίγα κάνεις για τον κόσμο είναι μια αποκάλυψη που είτε θα σε πάει μπροστά, είτε θα σε γυρίσει πολύ πίσω. Ίδιος δεν μπορείς να μείνεις. Το κοινό νομίζω ακολουθεί με τη σειρά του αυτό το σκληρό και απότομο μονοπάτι που όμως σε βγάζει σοφότερο στον προορισμό σου.

~Τελικά η ομάδα πόσο επηρεάζεται κι επηρεάζει μέσα απ΄ τις παραγωγές που εκτελεί.

Μαίρη Ξένου: Αν δεν αγαπήσεις αυτό που κάνεις, οτιδήποτε και να είναι αυτό, δεν θα μπορέσεις ποτέ να το κάνεις καλά. Η αγάπη γι’ αυτό αυτομάτως σε κάνει να επηρεάζεσαι. Εξάλλου αυτό έχουμε διαλέξει με την ομάδα μου να κάνουμε: έργα που μας αφορούν για να μπορούμε να μεταδώσουμε όσα σκεφτόμαστε και νιώθουμε στο κοινό. Προσωπικά δεν σκέφτομαι καμιά ερμηνεία.... Σκοπός είναι να περάσει το κείμενο μέσα από το δικό μου ασυνείδητο στο ασυνείδητο του θεατή. Δεν ξέρω κατά πόσο επηρεάζουμε τον κόσμο μέσα από τα έργα που επιλέγουμε, αλλά ένα στοίχημα είναι και αυτό: να ανοίξουμε μια πλατφόρμα επικοινωνίας με όσους περισσοτέρους γίνεται.

Βασιλική Κούλη: Ενωθήκαμε και γίναμε ομάδα γιατί είδαμε πως έχουμε τις ίδιες ανησυχίες και πως οι σκέψεις μας και τα όνειρα μας έχουν κοινό παρονομαστή. Τα δυο έργα με τα οποία έχουμε ασχοληθεί ως τώρα ήταν η φωνή όλων αυτών των προβληματισμών και των συναισθημάτων που θέλαμε να εξωτερικεύσουμε, αλλά μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχαμε τον τρόπο. Εμείς στα έργα προσθέτουμε ψυχή και την δική μας ματιά ως νέοι άνθρωποι.

Μαρία Τσομπανάκου: Το μόνο που αναζητούμε από τις παραγωγές που κάνουμε είναι να μας αφορούν και να μας επηρεάζουν. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε αλήθεια. Σκοπός μας είναι όλα όσα συμβαίνουν σε εμάς μέσα στη διαδικασία των προβιών να τα αισθανθεί και ο κόσμος που θα μας παρακολουθήσει. Να τους επηρεάσει η δουλειά μας, να τους αφορά αυτό που θέλουμε να πούμε.

========================================================================

Η ομάδα ex.anima παρουσιάζει από 2 Μαρτίου στο θέατρο Άβατον το «Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού». Είναι η πρώτη φορά που ενήλικες ηθοποιοί αναλαμβάνουν να μεταφέρουν στη σκηνή το συγκλονιστικό κείμενο του Θανάση Τριαρίδη. Γραμμένο το 2016, βασίζεται στην ιστορία του Λεοπόλδου του Β’, Βασιλιά του Βελγίου και εκούσια «ιδιοκτήτη» του Κονγκό για περισσότερο από δύο δεκαετίες.

Μέσα από το έργο αποκαλύπτεται ένα από τα μεγαλύτερα- ίσως το πιο υποβαθμισμένο στη μνήμη, εγκλήματα της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας στη Μαύρη Ήπειρο. Στόχος του, να κάνει γνωστές τις πράξεις του «σφαγέα του Κονγκό», αλλά και να ταρακουνήσει το κοινό.
Για πόσο θα μένουμε άπραγοι; Μας αφορούν όλα αυτά τα εγκλήματα και αν όχι γιατί;

Το «Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού» δεν είναι μια συνηθισμένη παράσταση. Ο τέταρτος τοίχος σπάει και ο θεατής βρίσκεται προ των ευθυνών του. Δεν είναι καν μονόλογος, όπως φαίνεται, αλλά διάλογος, όπου η αφηγήτρια (Μαίρη Ξένου), μαζί με το κοινό θ’ αναζητήσουν τις όποιες απαντήσεις.

Ακατάλληλο για ανήλικους (ήχος όπλου, φωτογραφίες με σκληρές εικόνες)

Ταυτότητα παράστασης
Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Μαρία Τσομπανάκου
Ερμηνεία: Μαίρη Ξένου
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Κούλη
Σπέσιαλ εφέ: Αλέξανδρος Λόγγος
Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης
Φωτογραφίες-Βίντεο: Νίκος Πανταζάρας
Μοντάζ βίντεο: Αγάπη Καλογιάννη
Σχεδιασμός αφίσας: Ελένη Θαλασσινού
Οργάνωση παραγωγής: Νάντια Δαλκυριάδου
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παραγωγή: ΕΝΕΛΠΑ

Πρεμιέρα: Σάββατο 2 Μαρτίου
Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Γκάζι.
Πότε: Κάθε Σάββατο στις 21:00 και για δέκα μόνο παραστάσεις (έως 11/5)
Διάρκεια: 100 λεπτά
Εισιτήρια: 12 € (γενική είσοδος), 10 € (μειωμένο)
Κρατήσεις: Μέσω viva.gr και τηλεφωνικά στο 210 3412689 και στο 6942703702

Επιμέλεια ρεπορτάζ : Sigma Press Office