Ο Συριανός Ερμουπολίτης Εμπνευστής Της Ελληνικής Υπηρεσίας Φάρων
Η ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΥΛΑΝΟ ΛΥΚΟΥΔΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 2019 ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ
ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΨΗΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΑΡΙΚΟΥ ΔΥΚΤΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΟΥΣΤΥΛ. Ο ΙΔΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝΑΣ ΤΟΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ.Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΣΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΦΑΡΩΝ.
Ενας ακόμα επιφανής και σημαντικός Ερμουπολίτης Συριανός ο αντιναύαρχος Στυλιανός Λυκούδης, έρχεται να προστεθεί στους ένδοξους εκείνους συμπολίτες μας που με το όνομα τους και την προσφορά τους στον τόπο και την πατρίδα μας κάνουν να νιώθουμε υπερήφανοι και ξεχωριστοί.
Ο Συριανός αντιναύαρχος Στυλιανός Λυκούδης είναι εκείνος που φώτισε τις ελληνικές θάλασσες και έκανε τις ακτές ασφαλείς για την ναυσιπλοΐα.
Είναι ο απόλυτος πρωτεργάτης του φαρικού δικτύου της χώρας μας.
Η ανάπτυξη του πολυπόθητου φαρικού δικτύου της πολύπαθης Ελλάδας, μιας χώρας με ζηλευτή ναυτοσύνη ήδη από την αρχαιότητα, ήταν έργο ενός ανθρώπου, ο οποίος παλεύοντας κόντρα σε όλους κατάφερε να δώσει ζωή σε ένα μεγαλόπνοο έργο που θα άλλαζε τη μοίρα των ελληνικών θαλασσών.
Ο πρώτος γνωστός φάρος της ανθρώπινης ιστορίας κατασκευάστηκε στη νησίδα Φάρος, έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, περί το 270 π.Χ. από τον περίφημο αρχιτέκτονα Σώστρατο τον Κνίδιο, στα χρόνια του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου.
Φάροι λειτούργησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, αν και η γενίκευσή τους δεν θα ερχόταν παρά στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν η δημιουργία ενός οργανωμένου φαρικού δικτύου που θα προστάτευε όσους έπλεαν σε στενά περάσματα και επικίνδυνες περιοχές κρίθηκε αποφασιστικής σημασίας για την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας.
Από τους αρχαίους βέβαια χρόνους, τους βυζαντινούς και την τουρκοκρατία μετέπειτα, οι φρυκτωρίες, οι βίγλες και οι πύργοι στα νησιά και τα παράλια της ηπειρωτικής ελληνικής ενδοχώρας, όταν δεν ειδοποιούσαν τους κατοίκους για την εμφάνιση εχθρών και πειρατών, εξυπηρετούσαν τα διερχόμενα πλοία, παίζοντας τον ρόλο των φάρων.
Οι αρχαίοι Έλληνες εξάλλου, πλάι στην ανάπτυξη του ναυτικού τους, σκέφτηκαν να επισημάνουν με πυρσούς τα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα.
Στη χώρα μας, η παρθενική απόπειρα για την οργάνωση του φαρικού δικτύου έγινε από το βασιλιά Όθωνα το 1834, όπου ορίζει υπεύθυνους για τη μέριμνα των φανών τους αξιωματικοί των λιμένων.
Κανείς άλλος Έλληνας όμως δεν έχει συνδέσει το όνομα και τη ζωή του με την οργάνωση της Υπηρεσίας Φάρων και τον εκσυγχρονισμό του φαρικού δικτύου της πατρίδας της Ελλάδας όσο ο ναύαρχος και ακαδημαϊκός Λυκούδης.
Ήταν ο άνθρωπος που απάλλαξε τα ελληνικά πέλαγα από τα σκοτάδια και τη μουντάδα εξασφαλίζοντας ασφαλή ναυσιπλοΐα σε όλους. Αυτός προστάτευσε τους θαλασσοδαρμένους ναυτικούς μελετώντας το δίκτυο, υποβάλλοντας συνεχώς προτάσεις και καταφέρνοντας τελικά να τελεσφορήσει το όραμά του, ένα όραμα που θα άφηνε κληρονομιά στη χώρα του.
Χωρίς αυτόν οι φάροι, αυτά τα σημαντικά γραφικά κτίρια που βρίσκονται στα καίρια σημεία των θαλασσών του Ελλαδικού χώρου δεν θα υπήρχαν, διότι όπως γνωρίζετε στην Ελλάδα κάνεις δεν βοηθά κάποιον που θέλει να κάνει καλό. Όλοι προσπαθούν να του βάλουν τρικλοποδιές και να τον σταματήσουν ώστε τίποτα καλό να μην συμβαίνει σε τούτη την χώρα.
Ο Στυλιανός Λυκουδης όμως το πάλεψε με νυχιά και δόντια. Άντεξε και τελικά κατάφερε να οργανώσει και εκσυγχρονίσει το φαρικό σύστημα της Ελλάδας όχι έτσι απλά αλλά με ένα αρχιτεκτονικό στυλ φαρών που σήμερα θεωρούνται από τους ωραιότερους στον κόσμο.
Ηταν ένα σπάνιο είδος άνθρωπου αξιωματικού και πατριώτη που η αγάπη του για την πατρίδα του και το πείσμα του χαρακτηριστικό των μεγάλων και καθαρών αγωνιστών τον έκανε κυριολεκτικά να ξεπεράσει όχι μόνο τις αυλήσεις και τις σκοπιμότητες της πολίτικης αλλά και αυτά τα ιδία ανθρωπινά όρια και να πτυχή το ακατόρθωτο όπως θα ακούσετε στην εξέλιξη αυτής της βιογραφίας αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.
Ηταν ο ίδιος φάρος, φάρος για το Ναυτικό της Ελλάδας και τις θαλάσσιες μεταφορές, ένας ακραιφνής πατριώτης που ότι έκανε, το έκανε με γνώμονα το καλό της χώρας του. Με πείσμα αδιαπραγμάτευτο και χωρίς να σηκώνει δεύτερη κουβέντα, ξεπέρασε όχι μόνο τις συνήθεις αγκυλώσεις της Ελλάδας αλλά και τα ίδια τα όρια των δυνατοτήτων της, πετυχαίνοντας έναν άθλο που έμοιαζε -όταν ξεκινούσε τουλάχιστον- ακατόρθωτος. Στα όρια του γραφικού.
Το έργο του φωτισμού των ελληνικών ακτών τιμήθηκε το 1907 στη διεθνή ναυτική έκθεση του Bordeaux με το μεγάλο βραβείο τιμής (diplôme de Grand Prix).
Ο αείμνηστος Yποναύαρχος Σ. Λυκούδης, όταν το μεγαλύτερο μέρος της δόμησης του ελληνικού φαρικού δικτύου ολοκληρώθηκε, ανέφερε χαριτολογώντας ότι «τα παράλια της Ελλάδας μοιάζουν σαν ένας τεράστιος πολυέλαιος»!
Ποιος όμως ήταν ο Στυλιανός Λυκούδης ακαδημαϊκού που τίμησε με αυτόν τον τόσο χρήσιμο και σημαντικό τρόπο το Πολεμικό Ναυτικό και την πατρίδα του ;
Ο Στυλιανός Λυκουδης γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1878 στην Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένεια του ηταν μια από τις ενδοξότερες οικογένειες της Ελλάδος η οποία διέμενε στην Ερμουπόλη της Σύρου.
Προσέξτε ποια ήταν η οικογένεια του οι οποίοι όπως σας είπα ήταν κάτοικοι της Ερμούπολης. Ο Πατέρας του ήταν από το ιστορικό γεννάς Κυδωνάκη-Καλλέργη από την Κρήτη, διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου Αθηνών, νομικός σύμβουλος του κράτους και της Εθνικής Τράπεζας, από τους σημαντικότερους πεζογράφους της λεγόμενης λογοτεχνικής γενιάς του 1880 και ένθερμος υποστηρικτής και σύμβουλος του Χαριλάου Τρικούπη.
Η μητέρα του ηταν η Δήμητρα Μπλατσή.
Από την πλευρά του πατερά του η οικογένεια του καταγόταν από παλιά βυζαντινή οικογένεια που μέλη της έζησαν στη Βενετία, την Ζάκυνθο, την Κέρκυρα και την Κεφαλονιά.
Θείος του ήταν ο υποστράτηγος Πέτρος Λυκούδης καθηγητής Οχυρωματικής στη Σχολή Ευελπίδων. Ο Θειος του συμμετείχε στην προέλαση του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλία τον Ιανουάριο του 1878, ενώ ένα χρόνο αργότερα έλαβε μέρος στις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στην Πρέβεζα και στην Κωνσταντινούπολη για τις εδαφικές παραχωρήσεις της Τουρκίας προς την Ελλάδα. Το 1880 στάλθηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη στη συνδιάσκεψη του Βερολίνου, ως στρατιωτικός σύμβουλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Το 1881 ο Πέτρος Λυκούδης ήταν μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη χάραξη των νέων συνόρων και εργάστηκε με τον άγγλο συνταγματάρχη Ardag για τη σύνταξη του χάρτη της νέας οροθετικής γραμμής. Η αδερφή του Στυλιανού Λυκουδη επίσης δεν ήταν καμία ασήμαντη. Είχε παντρευτεί τον αξιωματικό και πολιτικό Αθανάσιο Μιαούλη γιο του Νικολάου Δ. Μιαούλη και δισέγγονος του Ναύαρχου της ελληνικής επανάστασης Ανδρέα Μιαούλη, της ιστορικής υδραίικης οικογένειας των Μιαούληδων.
Καθόλου τυχαίο άτομο όπως διαπιστώνετε και εσείς.
Το 1910 ανέλαβε κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό "Λόγχη", το 1914 έγινε πλωτάρχης, το 1920 πλοίαρχος.
Ο Στυλιανός μπήκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1891, 13 χρονών παιδί ακόμα! Όταν αποφοίτησε το 1895 με τον βαθμό του σημαιοφόρου ηταν ο νεότερος σε ηλικία αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού.
Ο 17χρονος Λυκούδης ξεκινά την καριέρα του στα θωρηκτά «Ύδρα», «Σπέτσες» και «Ψαρά»
Κάπου σε αυτό το χρονικό διάστημα και πάνω στο καταδρομικό «Κανάρης» και έχοντας οργώσει μέχρι τότε τις ελληνικές θάλασσες, θα ξεκινήσει τις πρώτες του μελέτες του για τη χαρτογράφηση και τη φωτοσήμανση των ακτών της πατρίδας μας …. σε μια εποχή που κανείς δεν ασχολιόταν μ’ αυτό σοβαρά…..
Με δική του πρωτοβουλία πάντα, ετοιμάζει μια πρόταση για τη χαρτογράφηση των φάρων και τη φωταγώγηση των ακτών, η οποία θα περάσει εντελώς απαρατήρητη από τους ανωτέρους του.
Στα είκοσι τρία του χρόνια, το 1904, έγινε καθηγητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων που τότε λειτουργούσε πάνω στη φρεγάτα «Ελλάς» κι απ’ το 1908 υπηρέτησε στους ατμομυοδρόμωνες «Αχελώος» και «Πηνειός».
Συνεχίζει ταυτοχρόνως τις θεωρητικές του μελέτες στο φαρικό δίκτυο, οι οποίες δεν γίνονται ωστόσο δεκτές από την ηγεσία του Βασιλικού Ναυτικού.
Το 1908 υπηρετεί στον ατμομυοδρόμωνα «Αλφειό» και στο εύδρομο «Κανάρης
Θα συνεχίζει τα διδακτικά του καθήκοντα πάνω στα πλοία «Αχελώος» και «Πηνειός».
Σαν πλοίαρχος πολυταξιδεμένος με απίστευτη εμπειρία και ταξίδια από παιδί στο Βασιλικό Ναυτικό είχε παρατηρήσει τα φαρικά συστήματα της Ευρώπης και των προηγμένων χώρων της μεσόγειου.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ. Δεν είναι καθόλου λεπτομέρεια.
« …. είχε παρατηρήσει τα φαρικά συστήματα της Ευρώπης και των προηγμένων χώρων της μεσόγειου.» Μακάρι να προσέχαμε όλοι Έλληνες τι κάνουν οι προηγμένες χώρες και να τα έστω μιμούμαστε. Δεν το κάνουμε όμως. Επιμένουμε να κάνουμε ότι μας πάει πίσω και άτι μας υποβαθμίζει και μας υποβιβάζει.
Ο Στυλιανός συνεχίζει πεισματικά και ακατάπαυστα να υποβάλει αναφορές και μελέτες στην υπηρεσία του για το σωστό φωτισμό των Ελληνικών ακτών, μια δουλειά ουσιαστική.
Αρχικά θεωρήθηκε ονειροπόλος και αγνοήθηκε κι οι αναφορές του χάνονταν στα συρτάρια αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων.
Μόνο που ο Λυκούδης δεν καταλάβαινε από τέτοια!
Συνέχιζε ακάθεκτος και απτόητος και εκνευριστικά για κάποιους τις προσπάθειες του γνωρίζοντας την Ελληνική νοοτροπία κι οι αναφορές διαδέχονταν η μία την άλλη.
Ο ίδιος ήξερε όμως καλά για τι μιλούσε, καθώς ήδη από νεαρός πλοίαρχος είχε οργώσει τα πέλαγα και είχε δει με τα μάτια του τους κινδύνους που αντιπροσώπευαν για τα πλοία τα μαύρα σκοτάδια.
Ασταμάτητα έγραφε μελέτες και τις υπέβαλλε στην πολιτεία, για να τις βλέπει να χάνονται σε συρτάρια υπηρεσιακών παραγόντων και ντουλάπια υπουργών.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ.
Το 1910, ο Λυκούδης ανέλαβε κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό «Λόγχη».
Ήταν η πολύ σημαδιακή εποχή που ο Βενιζέλος -Πρωθυπουργός και υπουργός Ναυτικών ψήφισε το νόμο ΓΨΠ’/26-2-1910 με σκοπό την πλήρη αναδιοργάνωση της φαρικής υπηρεσίας, αναδιοργάνωση που κρίθηκε επιτακτική, γιατί τα ναυάγια ήταν πολλά!!!.....
Τότε οι αρμόδιοι θυμήθηκαν το Λυκούδη, τις υποδείξεις και τις αναφορές του κι επιτέλους ξύπνησαν και κινήθηκαν…..
Έτσι το 1911 ο Λυκούδης τοποθετήθηκε τμηματάρχης στην Υπηρεσία Φάρων και με ειδικό νόμο που ψηφίστηκε το 1915 διορίστηκε μόνιμος διευθυντής της, θέση με την οποία έφτασε στο βαθμό του Πλοιάρχου, το 1920.
Σαν επικεφαλής της Υπηρεσίας Φάρων του Βασιλικού Ναυτικού πλέον όταν θα σήκωνε τα μανίκια και θα στρωνόταν στη δουλειά.
Έμεινε στην διοίκηση της Υπηρεσίας Φάρων 25 χρόνια.
Σε αυτό το διάστημα έχτισε 191 νέους φάρους, 140% περισσότερους δηλαδή από αυτούς που είχαν απομείνει λειτουργικοί στον ελλαδικό χώρο όταν ανέλαβε καθήκοντα!
Άλλοι 35 θα περιέρχονταν σε ελληνικά χέρια κατά την εδαφική επέκταση της χώρας μας στα χρόνια του, επιτρέποντάς του να στήσει ένα καλομελετημένο φαρικό δίκτυο όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει.
Δεν έμεινε όμως εκεί, καθώς έδωσε και έναν παράπλευρο αγώνα για τον εκσυγχρονισμό των φάρων, την ηλεκτροδότηση και τις υδραυλικές τους εγκαταστάσεις, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα σύγχρονο πλέγμα φάρων που δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις του καιρού του.
Παράλληλα με τη δράση του ως επικεφαλής της Υπηρεσίας Φάρων, συνέχισε να διδάσκει στη Ναυτική Ακαδημία και εξέδωσε μια πληθώρα σημαντικών ιστορικών μελετών για πλήθος θεμάτων.
Δεν ήταν μόνο οι φάροι που τον απασχολούσαν ερευνητικά.
Ο Λυκούδης ασχολήθηκε και με τη γλωσσολογία και τη ναυτική ορολογία και έγραψε ακόμα και λήμματα για εγκυκλοπαίδειες και λεξικά ή άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Το σύγγραμμά του για τους φάρους των Δαρδανελλίων («Περί του φωτισμού του Ελλησπόντου-Προποντίδος-Βο
Ακόμα και έργα λαογραφίας και λογοτεχνικά κείμενα απέδωσε η φωτισμένη πένα του, την ίδια ώρα που οι παρατηρήσεις του σε θέματα καθημερινής ζωής διακρίθηκαν για το κομψό και γλαφυρό τους ύφος.
Όλη αυτή η δουλειά του και το πάθος του για τις χρήσιμες μελέτες δημοσιεύσεις και εκδόσεις για το Ελληνικό Έθνος κινεί το ενδιαφέρον Ακαδημίας Αθηνών που τον εντάσσει στις τάξεις της και τον κάνει ακαδημαϊκό χρίζοντας τον πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1929 και τελικά το 1939 εκλέγεται ομόφωνα και πανηγυρικά τακτικό μέλος της.
Όλα αυτά τα πέτυχε όλα αυτά έχοντας απέναντί του τους κυβερνώντες και τους παρατρεχάμενούς τους, δίνοντας μάχες με αρκετές κυβερνήσεις και δεκάδες κυριολεκτικά υπουργούς Ναυτικών! Μόνο που ο Λυκούδης ήταν πάντα εκεί, στις επάλξεις, όσο οι κυβερνήσεις άλλαζαν, καθώς αυτός άντεχε ενώ εκείνες όχι.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΑΣ.
Η σταδιοδρομία του στο Βασιλικό Ναυτικό έληξε τον Απρίλιο του 1939 ….
Αλλά……
Τον ανακάλεσαν ωστόσο άρον άρον λίγο αργότερα γιατί όντας χρήσιμος και σημαντικός το Ελληνικό κράτος τον χρειαζόταν.
Αυτήν την φορά υπηρέτησε ως σύμβουλος της Υπηρεσίας Φάρων αλλά και στην Ιστορική Υπηρεσία του Ναυτικού, καθώς τον ήθελε τόσο ο βασιλιάς όσο και το ελληνικό κράτος πάντοτε στις επάλξεις του καθήκοντος…
Έτσι λοιπόν συνεχίζει και παραμένει εν δράσει μέχρι και τη μέρα που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα το 1941.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως ο νεότερος σε ηλικία αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού και όταν αποστρατεύτηκε ως υποναύαρχος, ήταν ο γηραιότερος και μακροβιότερος αξιωματικός στην ιστορία του Βασιλικού Ναυτικού μετρώντας υπηρεσία που απλωνόταν σε περισσότερο από μισό αιώνα ενεργούς δράσης!
Ονειροπόλος και αιθεροβάμων όταν πρωτοξεκινούσε να μιλά για τους φάρους του, έκλεισε την καριέρα του ως κεφάλαιο μεγάλο των ελληνικών θαλασσών και της χώρας του...
Ήταν ο Συριανός Στυλιανός Λυκούδης.
Όταν σχεδιάζαμε την Ναυτική Εβδομάδα μαζί με τον Μιχάλη Σκορδη του πολεμικού Ναυτικού είχαμε στα σχεδία μας να καταφέρουμε να αποκτήσει η Σύρος μια προτομή του σπουδαίου και μοναδικού αυτού Έλληνα αξιωματικού και αγωνιστή.
Δυστυχώς οι γνωστές αγκυλώσεις που και εκείνος αντιμετώπισε δεν έκαναν το όνειρο μας πραγματικότητα.
Εμείς όμως θα συνεχίσουμε σας το υποσχόμαστε.
και ζητάμε την βοήθεια των μεγάλων οικονομικών και ναυτιλιακών κύκλων του νησιού να μας βοηθήσουν σε αυτό.
Μαζί με την βοήθεια της Υπηρεσίας Ιστορίας του πολεμικού ναυτικού και την υπηρεσία φάρων να μπορέσουμε να στήσουμε μια προτομή αυτού του αείμνηστου Συριανού κάπου στην παράλια μας. Εκεί στην θάλασσα κοντά που τόσο αγάπησε. Να κοιτάζει τον φάρο της Σύρου και τα πλοία που πλέον ταξιδεύουν ασφαλή χάρις σε αυτόν.
Ζητώ την βοήθεια σας για αυτό. Τι πιο ομορφότερο από το να τιμούμε αληθινούς Έλληνες χρήσιμους αγωνιστές ώστε οι επόμενες γενιές να μαθαίνουν και να διδάσκονται από τα έργα τους και προπαντός τις προσπάθειες τους.
Θα ήθελα όμως σε αυτό το σημείο να πω και κάτι ακόμα.
ΤΙ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ και ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΛΥΚΟΥΔΗ?
Πριν 3 χρονιά περίπου μια ομάδα ανθρώπων ξεκίνησε μια τρελή ιδέα. Ήταν μια ιδέα που είχα από μικρό παιδί όταν ξαφνικά μια ημέρα συνειδητοποίησα πως ένα ωραίο καλοκαιρινό γεγονός που με έκανε χαρούμενα είχε πέψη να υπάρχει. Το Έλεγαν ναυτική Εβδομάδα.
«Μαζεύω φίλους συντροφιά με μια κρυφή ελπιδα» λέει το τραγούδι του Σταυρού Λογαρίδη. Μια ελπιδα και ένα όνειρο . Να αναβιώσουμε την Ναυτική εβδομάδα.
Ο Μιχάλης Σκορδης απόστρατος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού _Υποβρύχιος» έχοντας δηλαδή υπηρετήσει στα υποβρύχια, Εγώ, Η Χριστίνα Λιγοψυχακη η πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων, και ο Γιάννης Δεσύπρης πολυβραβευμένος ερασιτέχνης ηθοποιός σκηνοθέτης και τραγουδιστής. Στην παρέα αυτή προστέθηκε και ο Νίκος Σιδηρόπουλος αργότερα που έκανε πολλά. Βοήθησε πολύ να ξέρετε… Ο Μιχάλης Σκορδης δυστυχώς δεν είναι μαζί μας σήμερα. Παντρεύεται η κόρη του στον Βόλο…
όλοι οι άλλοι όμως είναι Άδω.
Μαζί… βασισμένοι στους αγωνες ανθρώπων όπως ο Στυλιανός Λυκουδης.. Όπως Ο Δημήτριος Βικέλας που δεν δίστασαν. Δεν σταμάτησαν δεν κουράστηκαν. Δεν σκιάστηκαν από τις τρικλοποδιάς. Τις ακυρώσεις τα πισωμαχαιρώματα πετύχαμε όλοι μαζί το όνειρο μας.
Εμπνευστήκαμε ο κάθε ένας ένα όνειρο. και το μετείχαμε Με χίλια προβλήματα. Με χίλιες δύσκολης και το πιο ωραίο και συνηθισμένο με ανθρώπους που ενώ ήταν αυτοί που δημιουργούσαν τα προβλήματα να μην γίνει η ναυτική εβδομάδα σήμερα είναι αυτοί ΟΙ ΜΟΝΟΙ που την διεκδικούν και οι μόνοι που θέλουν να φαίνονται χωρίς καν να αναφερουν τα ονόματα αυτών που αγωνίστηκαν για τον σκοπό αυτό.
Ναι.. Γιατί για εμάς . Σαν τον Λυκουδη Τον Βικέλα ο σκοπός αυτος ήταν ιερός. Προσφορά στην χωρά μας και τον τόπο μας. Ενώ για εκείνους είναι μονό μερικές φωτογραφίες και ένα βάθρο πιο ψήλο για να φαίνονται. Η ιστορία όμως γραφεί.. και όταν γράφει…. γράφει αυτά που συνέβησαν στα αλήθεια. και η αλήθεια πάντα στο τέλος βγαίνει στην επιφάνεια λαμπερή και καθάρια σαν τον Αιγαιοπελαγίτικο Ήλιο.
ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΑΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΨΗΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΑΡΙΚΟΥ ΔΥΚΤΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΟΥΣΤΥΛ. Ο ΙΔΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝΑΣ ΤΟΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΡΟ.Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΣΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΟΥΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΦΑΡΩΝ.
Ενας ακόμα επιφανής και σημαντικός Ερμουπολίτης Συριανός ο αντιναύαρχος Στυλιανός Λυκούδης, έρχεται να προστεθεί στους ένδοξους εκείνους συμπολίτες μας που με το όνομα τους και την προσφορά τους στον τόπο και την πατρίδα μας κάνουν να νιώθουμε υπερήφανοι και ξεχωριστοί.
Ο Συριανός αντιναύαρχος Στυλιανός Λυκούδης είναι εκείνος που φώτισε τις ελληνικές θάλασσες και έκανε τις ακτές ασφαλείς για την ναυσιπλοΐα.
Είναι ο απόλυτος πρωτεργάτης του φαρικού δικτύου της χώρας μας.
Η ανάπτυξη του πολυπόθητου φαρικού δικτύου της πολύπαθης Ελλάδας, μιας χώρας με ζηλευτή ναυτοσύνη ήδη από την αρχαιότητα, ήταν έργο ενός ανθρώπου, ο οποίος παλεύοντας κόντρα σε όλους κατάφερε να δώσει ζωή σε ένα μεγαλόπνοο έργο που θα άλλαζε τη μοίρα των ελληνικών θαλασσών.
Ο πρώτος γνωστός φάρος της ανθρώπινης ιστορίας κατασκευάστηκε στη νησίδα Φάρος, έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, περί το 270 π.Χ. από τον περίφημο αρχιτέκτονα Σώστρατο τον Κνίδιο, στα χρόνια του Πτολεμαίου του Φιλάδελφου.
Φάροι λειτούργησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, αν και η γενίκευσή τους δεν θα ερχόταν παρά στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν η δημιουργία ενός οργανωμένου φαρικού δικτύου που θα προστάτευε όσους έπλεαν σε στενά περάσματα και επικίνδυνες περιοχές κρίθηκε αποφασιστικής σημασίας για την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας.
Από τους αρχαίους βέβαια χρόνους, τους βυζαντινούς και την τουρκοκρατία μετέπειτα, οι φρυκτωρίες, οι βίγλες και οι πύργοι στα νησιά και τα παράλια της ηπειρωτικής ελληνικής ενδοχώρας, όταν δεν ειδοποιούσαν τους κατοίκους για την εμφάνιση εχθρών και πειρατών, εξυπηρετούσαν τα διερχόμενα πλοία, παίζοντας τον ρόλο των φάρων.
Οι αρχαίοι Έλληνες εξάλλου, πλάι στην ανάπτυξη του ναυτικού τους, σκέφτηκαν να επισημάνουν με πυρσούς τα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα.
Στη χώρα μας, η παρθενική απόπειρα για την οργάνωση του φαρικού δικτύου έγινε από το βασιλιά Όθωνα το 1834, όπου ορίζει υπεύθυνους για τη μέριμνα των φανών τους αξιωματικοί των λιμένων.
Κανείς άλλος Έλληνας όμως δεν έχει συνδέσει το όνομα και τη ζωή του με την οργάνωση της Υπηρεσίας Φάρων και τον εκσυγχρονισμό του φαρικού δικτύου της πατρίδας της Ελλάδας όσο ο ναύαρχος και ακαδημαϊκός Λυκούδης.
Ήταν ο άνθρωπος που απάλλαξε τα ελληνικά πέλαγα από τα σκοτάδια και τη μουντάδα εξασφαλίζοντας ασφαλή ναυσιπλοΐα σε όλους. Αυτός προστάτευσε τους θαλασσοδαρμένους ναυτικούς μελετώντας το δίκτυο, υποβάλλοντας συνεχώς προτάσεις και καταφέρνοντας τελικά να τελεσφορήσει το όραμά του, ένα όραμα που θα άφηνε κληρονομιά στη χώρα του.
Χωρίς αυτόν οι φάροι, αυτά τα σημαντικά γραφικά κτίρια που βρίσκονται στα καίρια σημεία των θαλασσών του Ελλαδικού χώρου δεν θα υπήρχαν, διότι όπως γνωρίζετε στην Ελλάδα κάνεις δεν βοηθά κάποιον που θέλει να κάνει καλό. Όλοι προσπαθούν να του βάλουν τρικλοποδιές και να τον σταματήσουν ώστε τίποτα καλό να μην συμβαίνει σε τούτη την χώρα.
Ο Στυλιανός Λυκουδης όμως το πάλεψε με νυχιά και δόντια. Άντεξε και τελικά κατάφερε να οργανώσει και εκσυγχρονίσει το φαρικό σύστημα της Ελλάδας όχι έτσι απλά αλλά με ένα αρχιτεκτονικό στυλ φαρών που σήμερα θεωρούνται από τους ωραιότερους στον κόσμο.
Ηταν ένα σπάνιο είδος άνθρωπου αξιωματικού και πατριώτη που η αγάπη του για την πατρίδα του και το πείσμα του χαρακτηριστικό των μεγάλων και καθαρών αγωνιστών τον έκανε κυριολεκτικά να ξεπεράσει όχι μόνο τις αυλήσεις και τις σκοπιμότητες της πολίτικης αλλά και αυτά τα ιδία ανθρωπινά όρια και να πτυχή το ακατόρθωτο όπως θα ακούσετε στην εξέλιξη αυτής της βιογραφίας αυτού του σπουδαίου ανθρώπου.
Ηταν ο ίδιος φάρος, φάρος για το Ναυτικό της Ελλάδας και τις θαλάσσιες μεταφορές, ένας ακραιφνής πατριώτης που ότι έκανε, το έκανε με γνώμονα το καλό της χώρας του. Με πείσμα αδιαπραγμάτευτο και χωρίς να σηκώνει δεύτερη κουβέντα, ξεπέρασε όχι μόνο τις συνήθεις αγκυλώσεις της Ελλάδας αλλά και τα ίδια τα όρια των δυνατοτήτων της, πετυχαίνοντας έναν άθλο που έμοιαζε -όταν ξεκινούσε τουλάχιστον- ακατόρθωτος. Στα όρια του γραφικού.
Το έργο του φωτισμού των ελληνικών ακτών τιμήθηκε το 1907 στη διεθνή ναυτική έκθεση του Bordeaux με το μεγάλο βραβείο τιμής (diplôme de Grand Prix).
Ο αείμνηστος Yποναύαρχος Σ. Λυκούδης, όταν το μεγαλύτερο μέρος της δόμησης του ελληνικού φαρικού δικτύου ολοκληρώθηκε, ανέφερε χαριτολογώντας ότι «τα παράλια της Ελλάδας μοιάζουν σαν ένας τεράστιος πολυέλαιος»!
Ποιος όμως ήταν ο Στυλιανός Λυκούδης ακαδημαϊκού που τίμησε με αυτόν τον τόσο χρήσιμο και σημαντικό τρόπο το Πολεμικό Ναυτικό και την πατρίδα του ;
Ο Στυλιανός Λυκουδης γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1878 στην Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένεια του ηταν μια από τις ενδοξότερες οικογένειες της Ελλάδος η οποία διέμενε στην Ερμουπόλη της Σύρου.
Προσέξτε ποια ήταν η οικογένεια του οι οποίοι όπως σας είπα ήταν κάτοικοι της Ερμούπολης. Ο Πατέρας του ήταν από το ιστορικό γεννάς Κυδωνάκη-Καλλέργη από την Κρήτη, διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου Αθηνών, νομικός σύμβουλος του κράτους και της Εθνικής Τράπεζας, από τους σημαντικότερους πεζογράφους της λεγόμενης λογοτεχνικής γενιάς του 1880 και ένθερμος υποστηρικτής και σύμβουλος του Χαριλάου Τρικούπη.
Η μητέρα του ηταν η Δήμητρα Μπλατσή.
Από την πλευρά του πατερά του η οικογένεια του καταγόταν από παλιά βυζαντινή οικογένεια που μέλη της έζησαν στη Βενετία, την Ζάκυνθο, την Κέρκυρα και την Κεφαλονιά.
Θείος του ήταν ο υποστράτηγος Πέτρος Λυκούδης καθηγητής Οχυρωματικής στη Σχολή Ευελπίδων. Ο Θειος του συμμετείχε στην προέλαση του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλία τον Ιανουάριο του 1878, ενώ ένα χρόνο αργότερα έλαβε μέρος στις διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν στην Πρέβεζα και στην Κωνσταντινούπολη για τις εδαφικές παραχωρήσεις της Τουρκίας προς την Ελλάδα. Το 1880 στάλθηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη στη συνδιάσκεψη του Βερολίνου, ως στρατιωτικός σύμβουλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Το 1881 ο Πέτρος Λυκούδης ήταν μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη χάραξη των νέων συνόρων και εργάστηκε με τον άγγλο συνταγματάρχη Ardag για τη σύνταξη του χάρτη της νέας οροθετικής γραμμής. Η αδερφή του Στυλιανού Λυκουδη επίσης δεν ήταν καμία ασήμαντη. Είχε παντρευτεί τον αξιωματικό και πολιτικό Αθανάσιο Μιαούλη γιο του Νικολάου Δ. Μιαούλη και δισέγγονος του Ναύαρχου της ελληνικής επανάστασης Ανδρέα Μιαούλη, της ιστορικής υδραίικης οικογένειας των Μιαούληδων.
Καθόλου τυχαίο άτομο όπως διαπιστώνετε και εσείς.
Το 1910 ανέλαβε κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό "Λόγχη", το 1914 έγινε πλωτάρχης, το 1920 πλοίαρχος.
Ο Στυλιανός μπήκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1891, 13 χρονών παιδί ακόμα! Όταν αποφοίτησε το 1895 με τον βαθμό του σημαιοφόρου ηταν ο νεότερος σε ηλικία αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού.
Ο 17χρονος Λυκούδης ξεκινά την καριέρα του στα θωρηκτά «Ύδρα», «Σπέτσες» και «Ψαρά»
Κάπου σε αυτό το χρονικό διάστημα και πάνω στο καταδρομικό «Κανάρης» και έχοντας οργώσει μέχρι τότε τις ελληνικές θάλασσες, θα ξεκινήσει τις πρώτες του μελέτες του για τη χαρτογράφηση και τη φωτοσήμανση των ακτών της πατρίδας μας …. σε μια εποχή που κανείς δεν ασχολιόταν μ’ αυτό σοβαρά…..
Με δική του πρωτοβουλία πάντα, ετοιμάζει μια πρόταση για τη χαρτογράφηση των φάρων και τη φωταγώγηση των ακτών, η οποία θα περάσει εντελώς απαρατήρητη από τους ανωτέρους του.
Στα είκοσι τρία του χρόνια, το 1904, έγινε καθηγητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων που τότε λειτουργούσε πάνω στη φρεγάτα «Ελλάς» κι απ’ το 1908 υπηρέτησε στους ατμομυοδρόμωνες «Αχελώος» και «Πηνειός».
Συνεχίζει ταυτοχρόνως τις θεωρητικές του μελέτες στο φαρικό δίκτυο, οι οποίες δεν γίνονται ωστόσο δεκτές από την ηγεσία του Βασιλικού Ναυτικού.
Το 1908 υπηρετεί στον ατμομυοδρόμωνα «Αλφειό» και στο εύδρομο «Κανάρης
Θα συνεχίζει τα διδακτικά του καθήκοντα πάνω στα πλοία «Αχελώος» και «Πηνειός».
Σαν πλοίαρχος πολυταξιδεμένος με απίστευτη εμπειρία και ταξίδια από παιδί στο Βασιλικό Ναυτικό είχε παρατηρήσει τα φαρικά συστήματα της Ευρώπης και των προηγμένων χώρων της μεσόγειου.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ. Δεν είναι καθόλου λεπτομέρεια.
« …. είχε παρατηρήσει τα φαρικά συστήματα της Ευρώπης και των προηγμένων χώρων της μεσόγειου.» Μακάρι να προσέχαμε όλοι Έλληνες τι κάνουν οι προηγμένες χώρες και να τα έστω μιμούμαστε. Δεν το κάνουμε όμως. Επιμένουμε να κάνουμε ότι μας πάει πίσω και άτι μας υποβαθμίζει και μας υποβιβάζει.
Ο Στυλιανός συνεχίζει πεισματικά και ακατάπαυστα να υποβάλει αναφορές και μελέτες στην υπηρεσία του για το σωστό φωτισμό των Ελληνικών ακτών, μια δουλειά ουσιαστική.
Αρχικά θεωρήθηκε ονειροπόλος και αγνοήθηκε κι οι αναφορές του χάνονταν στα συρτάρια αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων.
Μόνο που ο Λυκούδης δεν καταλάβαινε από τέτοια!
Συνέχιζε ακάθεκτος και απτόητος και εκνευριστικά για κάποιους τις προσπάθειες του γνωρίζοντας την Ελληνική νοοτροπία κι οι αναφορές διαδέχονταν η μία την άλλη.
Ο ίδιος ήξερε όμως καλά για τι μιλούσε, καθώς ήδη από νεαρός πλοίαρχος είχε οργώσει τα πέλαγα και είχε δει με τα μάτια του τους κινδύνους που αντιπροσώπευαν για τα πλοία τα μαύρα σκοτάδια.
Ασταμάτητα έγραφε μελέτες και τις υπέβαλλε στην πολιτεία, για να τις βλέπει να χάνονται σε συρτάρια υπηρεσιακών παραγόντων και ντουλάπια υπουργών.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ.
Το 1910, ο Λυκούδης ανέλαβε κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό «Λόγχη».
Ήταν η πολύ σημαδιακή εποχή που ο Βενιζέλος -Πρωθυπουργός και υπουργός Ναυτικών ψήφισε το νόμο ΓΨΠ’/26-2-1910 με σκοπό την πλήρη αναδιοργάνωση της φαρικής υπηρεσίας, αναδιοργάνωση που κρίθηκε επιτακτική, γιατί τα ναυάγια ήταν πολλά!!!.....
Τότε οι αρμόδιοι θυμήθηκαν το Λυκούδη, τις υποδείξεις και τις αναφορές του κι επιτέλους ξύπνησαν και κινήθηκαν…..
Έτσι το 1911 ο Λυκούδης τοποθετήθηκε τμηματάρχης στην Υπηρεσία Φάρων και με ειδικό νόμο που ψηφίστηκε το 1915 διορίστηκε μόνιμος διευθυντής της, θέση με την οποία έφτασε στο βαθμό του Πλοιάρχου, το 1920.
Σαν επικεφαλής της Υπηρεσίας Φάρων του Βασιλικού Ναυτικού πλέον όταν θα σήκωνε τα μανίκια και θα στρωνόταν στη δουλειά.
Έμεινε στην διοίκηση της Υπηρεσίας Φάρων 25 χρόνια.
Σε αυτό το διάστημα έχτισε 191 νέους φάρους, 140% περισσότερους δηλαδή από αυτούς που είχαν απομείνει λειτουργικοί στον ελλαδικό χώρο όταν ανέλαβε καθήκοντα!
Άλλοι 35 θα περιέρχονταν σε ελληνικά χέρια κατά την εδαφική επέκταση της χώρας μας στα χρόνια του, επιτρέποντάς του να στήσει ένα καλομελετημένο φαρικό δίκτυο όπως ακριβώς το είχε σχεδιάσει.
Δεν έμεινε όμως εκεί, καθώς έδωσε και έναν παράπλευρο αγώνα για τον εκσυγχρονισμό των φάρων, την ηλεκτροδότηση και τις υδραυλικές τους εγκαταστάσεις, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα σύγχρονο πλέγμα φάρων που δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις του καιρού του.
Παράλληλα με τη δράση του ως επικεφαλής της Υπηρεσίας Φάρων, συνέχισε να διδάσκει στη Ναυτική Ακαδημία και εξέδωσε μια πληθώρα σημαντικών ιστορικών μελετών για πλήθος θεμάτων.
Δεν ήταν μόνο οι φάροι που τον απασχολούσαν ερευνητικά.
Ο Λυκούδης ασχολήθηκε και με τη γλωσσολογία και τη ναυτική ορολογία και έγραψε ακόμα και λήμματα για εγκυκλοπαίδειες και λεξικά ή άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Το σύγγραμμά του για τους φάρους των Δαρδανελλίων («Περί του φωτισμού του Ελλησπόντου-Προποντίδος-Βο
Ακόμα και έργα λαογραφίας και λογοτεχνικά κείμενα απέδωσε η φωτισμένη πένα του, την ίδια ώρα που οι παρατηρήσεις του σε θέματα καθημερινής ζωής διακρίθηκαν για το κομψό και γλαφυρό τους ύφος.
Όλη αυτή η δουλειά του και το πάθος του για τις χρήσιμες μελέτες δημοσιεύσεις και εκδόσεις για το Ελληνικό Έθνος κινεί το ενδιαφέρον Ακαδημίας Αθηνών που τον εντάσσει στις τάξεις της και τον κάνει ακαδημαϊκό χρίζοντας τον πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1929 και τελικά το 1939 εκλέγεται ομόφωνα και πανηγυρικά τακτικό μέλος της.
Όλα αυτά τα πέτυχε όλα αυτά έχοντας απέναντί του τους κυβερνώντες και τους παρατρεχάμενούς τους, δίνοντας μάχες με αρκετές κυβερνήσεις και δεκάδες κυριολεκτικά υπουργούς Ναυτικών! Μόνο που ο Λυκούδης ήταν πάντα εκεί, στις επάλξεις, όσο οι κυβερνήσεις άλλαζαν, καθώς αυτός άντεχε ενώ εκείνες όχι.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΑΣ.
Η σταδιοδρομία του στο Βασιλικό Ναυτικό έληξε τον Απρίλιο του 1939 ….
Αλλά……
Τον ανακάλεσαν ωστόσο άρον άρον λίγο αργότερα γιατί όντας χρήσιμος και σημαντικός το Ελληνικό κράτος τον χρειαζόταν.
Αυτήν την φορά υπηρέτησε ως σύμβουλος της Υπηρεσίας Φάρων αλλά και στην Ιστορική Υπηρεσία του Ναυτικού, καθώς τον ήθελε τόσο ο βασιλιάς όσο και το ελληνικό κράτος πάντοτε στις επάλξεις του καθήκοντος…
Έτσι λοιπόν συνεχίζει και παραμένει εν δράσει μέχρι και τη μέρα που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα το 1941.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως ο νεότερος σε ηλικία αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού και όταν αποστρατεύτηκε ως υποναύαρχος, ήταν ο γηραιότερος και μακροβιότερος αξιωματικός στην ιστορία του Βασιλικού Ναυτικού μετρώντας υπηρεσία που απλωνόταν σε περισσότερο από μισό αιώνα ενεργούς δράσης!
Ονειροπόλος και αιθεροβάμων όταν πρωτοξεκινούσε να μιλά για τους φάρους του, έκλεισε την καριέρα του ως κεφάλαιο μεγάλο των ελληνικών θαλασσών και της χώρας του...
Ήταν ο Συριανός Στυλιανός Λυκούδης.
Όταν σχεδιάζαμε την Ναυτική Εβδομάδα μαζί με τον Μιχάλη Σκορδη του πολεμικού Ναυτικού είχαμε στα σχεδία μας να καταφέρουμε να αποκτήσει η Σύρος μια προτομή του σπουδαίου και μοναδικού αυτού Έλληνα αξιωματικού και αγωνιστή.
Δυστυχώς οι γνωστές αγκυλώσεις που και εκείνος αντιμετώπισε δεν έκαναν το όνειρο μας πραγματικότητα.
Εμείς όμως θα συνεχίσουμε σας το υποσχόμαστε.
και ζητάμε την βοήθεια των μεγάλων οικονομικών και ναυτιλιακών κύκλων του νησιού να μας βοηθήσουν σε αυτό.
Μαζί με την βοήθεια της Υπηρεσίας Ιστορίας του πολεμικού ναυτικού και την υπηρεσία φάρων να μπορέσουμε να στήσουμε μια προτομή αυτού του αείμνηστου Συριανού κάπου στην παράλια μας. Εκεί στην θάλασσα κοντά που τόσο αγάπησε. Να κοιτάζει τον φάρο της Σύρου και τα πλοία που πλέον ταξιδεύουν ασφαλή χάρις σε αυτόν.
Ζητώ την βοήθεια σας για αυτό. Τι πιο ομορφότερο από το να τιμούμε αληθινούς Έλληνες χρήσιμους αγωνιστές ώστε οι επόμενες γενιές να μαθαίνουν και να διδάσκονται από τα έργα τους και προπαντός τις προσπάθειες τους.
Θα ήθελα όμως σε αυτό το σημείο να πω και κάτι ακόμα.
ΤΙ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ και ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΛΥΚΟΥΔΗ?
Πριν 3 χρονιά περίπου μια ομάδα ανθρώπων ξεκίνησε μια τρελή ιδέα. Ήταν μια ιδέα που είχα από μικρό παιδί όταν ξαφνικά μια ημέρα συνειδητοποίησα πως ένα ωραίο καλοκαιρινό γεγονός που με έκανε χαρούμενα είχε πέψη να υπάρχει. Το Έλεγαν ναυτική Εβδομάδα.
«Μαζεύω φίλους συντροφιά με μια κρυφή ελπιδα» λέει το τραγούδι του Σταυρού Λογαρίδη. Μια ελπιδα και ένα όνειρο . Να αναβιώσουμε την Ναυτική εβδομάδα.
Ο Μιχάλης Σκορδης απόστρατος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού _Υποβρύχιος» έχοντας δηλαδή υπηρετήσει στα υποβρύχια, Εγώ, Η Χριστίνα Λιγοψυχακη η πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων, και ο Γιάννης Δεσύπρης πολυβραβευμένος ερασιτέχνης ηθοποιός σκηνοθέτης και τραγουδιστής. Στην παρέα αυτή προστέθηκε και ο Νίκος Σιδηρόπουλος αργότερα που έκανε πολλά. Βοήθησε πολύ να ξέρετε… Ο Μιχάλης Σκορδης δυστυχώς δεν είναι μαζί μας σήμερα. Παντρεύεται η κόρη του στον Βόλο…
όλοι οι άλλοι όμως είναι Άδω.
Μαζί… βασισμένοι στους αγωνες ανθρώπων όπως ο Στυλιανός Λυκουδης.. Όπως Ο Δημήτριος Βικέλας που δεν δίστασαν. Δεν σταμάτησαν δεν κουράστηκαν. Δεν σκιάστηκαν από τις τρικλοποδιάς. Τις ακυρώσεις τα πισωμαχαιρώματα πετύχαμε όλοι μαζί το όνειρο μας.
Εμπνευστήκαμε ο κάθε ένας ένα όνειρο. και το μετείχαμε Με χίλια προβλήματα. Με χίλιες δύσκολης και το πιο ωραίο και συνηθισμένο με ανθρώπους που ενώ ήταν αυτοί που δημιουργούσαν τα προβλήματα να μην γίνει η ναυτική εβδομάδα σήμερα είναι αυτοί ΟΙ ΜΟΝΟΙ που την διεκδικούν και οι μόνοι που θέλουν να φαίνονται χωρίς καν να αναφερουν τα ονόματα αυτών που αγωνίστηκαν για τον σκοπό αυτό.
Ναι.. Γιατί για εμάς . Σαν τον Λυκουδη Τον Βικέλα ο σκοπός αυτος ήταν ιερός. Προσφορά στην χωρά μας και τον τόπο μας. Ενώ για εκείνους είναι μονό μερικές φωτογραφίες και ένα βάθρο πιο ψήλο για να φαίνονται. Η ιστορία όμως γραφεί.. και όταν γράφει…. γράφει αυτά που συνέβησαν στα αλήθεια. και η αλήθεια πάντα στο τέλος βγαίνει στην επιφάνεια λαμπερή και καθάρια σαν τον Αιγαιοπελαγίτικο Ήλιο.
Παναγιώτης Κουλουμπής
Ναυτική Εβδομάδα στην Σύρο 16-23.6.2019
Η Ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της Έκθεσης του Πολεμικού Ναυτικού "Μεθ Ορμής Ακαθέκτου" Της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού
στο ιστορικό Νεοκλασικό κτήριο του Λυκείου Ελληνίδων Σύρου παρουσία Αξιωματικών πολιτικών και πλίθος σπουδαίων προσωπικοτήτων του πνεύματος και της Ιστορίας.
Ερμούπολη, Σύρος, Κυκλάδες, Ελλάδα
Επιμέλεια ρεπορτάζ :
Sigma Press Office
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου